दोन मिनीटं थांब, जरा दोन मिनीटं थांब.
मागे वळून बघ जरा..पळतोयेस का लांब?
अरे असलं संकट तर काय झालं..?
डोळ्यात डोळे घाल, त्याच्या डोळयात डोळे घाल.
आहेस ना खरा मर्द? मग रडतोयेस का असा..?
अरे कर त्याला गारद त्याची पिळून टाक मान.
कसली भिती? कसलं दडपण?
सगळा तुझ्या मनचा खेळ..
अरे ठोक छाती, ठोक मांडी..
दे त्याला धोबीपछाड..पेटव सारं रान..
----आनंद----
5 comments:
Hi Anand,
You seem to be busy for last few months. You write well. Like ur blog, keep writing.
-Vidya.
chaan kavita......kavitanchya bhaugardit baryach vela changalya kavita rahatat vachayachya...
Very nice Anand! i liked it...
bhale shabbas....
ek number
Post a Comment